Toplam Sayfa Görüntüleme Sayısı

27 Mart 2010 Cumartesi

NANE ŞEKERİ’NİZ GELDİİİ :)





Dışarıda güneşli bir hava, insanlar havanın tadını çıkarma fırsatını kaçırmamak için dışarı atmış kendini.

Cemreler çoktan pıtır pıtır düşmüşler.
Bahar gelmiş yahu! Ben zavallı Nane Şekeri’nin bundan bile haberi yok…

Bugün martın son hafta sonu.Baharı müjdeleyen ilk ay neredeyse sona ermiş .Ben en son 2010’a girdiğimizi hatırlıyorum ama sonrası kopuk.

Öyle bir çalışma temposu içinde buldum ki kendimi gecem gündüzüm hafta içi hafta sonum birbirine girmiş durumda :(

Sabah mesaiden önce başlanan , öğle yemeklerine çıkılmayan , akşam kimi zaman ofiste kimi zaman evde çalışılan, hafta sonlarını da evde tam mesai ile geçirilen bir dönemin elbette bazı işaretleri de olacaktı ve oldu da…

Önce yorgunluğa bağlı bağışıklık sistemi düşmesi ile gözlerde enfeksiyon ile başladı sağlıksızlık sinyallerim.Gözlerimin tamamı kırmızı , gözümü kan bürümüş bir dönem geçirdim.Beyaz tenimi tamamlayan kırmızı gözlerimle kendimi Alacakaranlık kahramanlarına yakın hissetsem de bu bir sonuç vermedi sürekli güçlendirilen göz damlalarına bağımlı bir dönemdi.

Arada bir soğuk algınlığı ile hastalık akışımı renklendirdim.

Gözü düzelttik,soğuk algınlığını savdık derken bu sefer de yine stresten ve bağışıklık sistemi düşmesinden döküntü döktüm.
En son Cuma günü yine gözüm kanlanıp etrafa dehşet dolu kırmızı bakışlar atmaya başlayınca bunun böyle olmayacağına karar verip bu hafta sonunu kendime hediye ettim ve eve iş getirmedim:)

Aylardır ilk kez! :)

Sabah güzel bir kahvaltı ile güne başlayıp kendime bir de deniz kenarında yürüyüş ısmarladıktan sonra hatırladım (zihnim açıldı tabii :)) benim bir blogum olduğunu ve onu ne kadar ihmal ettiğimi.Hemen onun gönlünü alabilmek için bu yazıyı yazıyorum :)

Bu süre içinde yaptığım tek verimli şey toplam 7 tane kitap bitirmiş olmam :) Şimdi 8. ve 9. kitaplarımı okuyorum ( aynı anda birçok kitap okumaktan bir türlü vazgeçemiyorum).Okuduğum bu kitapları da en kısa zamanda buradan tanıtıyor olacağım.

Not1 : Resimdeki küçük arkadaşım beni çok yoğun çalışmalı günlerimde hiç yalnız bırakmadı böyle bilgisayarımın başında geç saatlere kadar bana eşlik etti.Kısa bir süre önce canımmm ytk ‘mın bana hediyesidir kendisi :)

Not2 : Şimdi göz ucumla odama da bir baktım onun da hali hiç iç açıcı diil .Üst üste kıyafetler ne zaman kadar dayanır daha bilemiyorum.Bir el atmak lazım ama daha diil bugün ben tatildeyim :D