VAKUM POŞET OPERASYONU

Artık herkes iyi biliyor son derece düzenli, düzeni sürekli güncellenen bir odaya sahibim( Aaah eskiden böyle miydim ben? ).Düzen düzeyimi bir seviye daha arttırmak isteği ile kendime vakum poşetler aldım dün. Hemen kullanmak üzere büyük de bir heves ile hoplaya zıplaya evimin yolunu tuttum akşam :)
Buraya kadar her şey son derece normal, sıradan ve olağan. Tamamen bir yanılgı. Fırtına öncesi sessizlikmiş bu durum.
Bütün bu huzurlu beklenti benim saf bir şekilde anneme bu planımdan bahsetmemle normal sınırlarından çıkmaya başladı. Hayatımın hatalarından biri daha işte. Biliyorsun huyunu hatunun. Düzen yapmaya bayıldığını ve en önemlisi kendisine yasak olan benim odama müdahale ile yanıp tutuştuğunu. Sus, sessiz, sedasız yap işte işini di mi? Yok ben ders almayacağım :(
Neyse, boy boy poşetleri görünce mutluluktan uçtu ,gülüşü bir başka oldu annemin.Bir ara gözünde “hah elime düştün, görürsün sen” bakışı gördüm sandım ama önemsemedim yanıldığımı düşündüm.Yanılmamışım!!!!!
Dolabımın, çekmecelerimin hepsi indirildi, çıkarıldı, yeniden indirildi, yeniden çıkarıldı. Onu şöyle koysak daha iyi, böyle yerleştirsek daha düzgün olur cümlelerinin arasında ben sefil fare bütün o eşyaları taşıyıp, yerleştirmekten bitap düştüm. Üstelik oda öyle bir hale geldi ki yeniden toparlanması gerekiyor. Herşey heryerde :(
En son kendi odasında da aynı şeyleri bana yaptırmak istediğinde ben çoktan kazan kaldırmış, isyan bayraklarımı açmıştım.
Sonuç?
Mutlu, mesut, büyük zafer kazanmış bir anne; vücudunun her yanı ağrıyan telef olmuş bir Nane Şekeri :(Sabah işe gelirken yataktan kalkamayacak haldeydim.
Alınan Ders?
Asla anneye temizlik ve düzenleme düşünceleri kati suretle, her ne olursa olsun paylaşılmayacak!!!!!