Hep diyorum, bu şehrin bir ulaşım aracını, bir sokak ya da caddesini kullanmayın ilk aksiyonunuzda her şey değişmiş ve siz bir anda her şeyin yabancısı olabilirsiniz. Tıpkı dün benim başıma gelenler gibi.
Gelinn ile akşam Kadıköy’de buluşmak üzere işten çıktım ve en rahat vapurla karşıya geçerim diye Beşiktaş Vapur İskelesine gitmeye karar verdim. Dolmuştan Üsküdar Vapur İskelesinin önünde indim ve Kadıköy vapurlarının kalktığı ( daha doğrusu benim öyle hatırladığım ) Barbaros Hayrettin İskelesine hızlı adımlarla gittim. Gittim de ortada vapur falan yok ki!!!...
Vapura binmeyeli artık Kadıköy seferleri de Üsküdar İskelesinden yapılmaya başlanmış ama bu konuda birine soru sormasanız hiçbir uyarı ya da bilgi yok!
Benim gibi birkaç yanlış iskelezede ile birlikte Üsküdar İskelesinde kalkmak üzere olan vapura yetişmek üzere başladık koşmaya. Ben ayağımda topuklularla tık tık koşa koşa yetiştim, bu arada jetonumu da aldım ve vapura son anda son yolcu olarak attım kendimi. Kafamı falan da vapura çarpmadan binebildim. Kan ter içinde oturdum ilk bulduğum koltuğa. Biraz kitap okuyarak sakinleşmeye çalışırken geldik iskeleye ve indim yine hiçbir yerimi vapura çarpmadan.
Artık Kadıköy’ümdeyim, gözü kapalı dolaşırım derken iskelenin karşısındaki ışıkların orada bir inşaat yapıldığını ve bu nedenle karşıya geçişlerin Belediye Başkanlık Binasının bahçesinden yapıldığını ışıklardaki kalabalığı izleyerek öğrenebildim.
Allahımmm burası da değişmiş!!!
Neyse işler halledilip, Gelinn ile güzel bir yemek yedikten sonra, Kadıköy’deki sarı dolmuşların da ( yine bir inşaat şantiyesi yüzünden ) durağının değiştiğini öğrenip pes dedim.
Bu kadar da çok ve hızlı değişilmez ki canım.
Şimdi değişmemişliklerimin değişmemesini neden bu kadar çok istediğimi daha açık anlatabildim mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder