Oldu mu şimdi? Yakıştı mı bize bu?
Haberi gözlerim yaşlar içinde okudum, içim sızlayıp, yüreğim parça pinçik oldu.
Abimiz, zaten açlık sınırında yaşadığı hayatında ilk kez Reina’ya gidiyor ve biz onun yiyebileceği türden bir tek şey bulunduramıyoruz koskoca Reiana’da.
Cık… Cık… Cık…
Hani nerde bizim o ünlü misafirperverliğimiz?
Nerde dillere destan mutfağımız?
Nerde o bizim dünya mutfaklarının nerdeyse tüm örneklerinin ülkemizde de var olduğu ile övünmelerimiz?
Sorarım, nerde?
Adamcağızı ağlatmışız yaaaw yiyeceksizlikten :( Bak şimdi ben de yine gözyaşlarıma boğuluyorum. Düşündükçe tutamıyorum kendimi…
Haberin detayları için buraya bir tık yeterli.
Birileri insaniyet namına bana bu haber yanlış desin de ben de içimden atayım bu sızıyı…
Anneannem şımarıklık yapıp lüzumsuz yere ağlayanlara "Gözüne mil çekilsin" derdi, pek haince bir beddua ama birden aklıma geldi. Neden acaba?
YanıtlaSilLeylakcım...bu durum için gayet uygun bir laf bence :)
YanıtlaSilŞaka gibi :S
YanıtlaSilküfkedisi...güzel tanımlama yaptın, cidden şaka gibi. ben de önce haberi okuduğumda öyle sanmıştım ama sanırım fiilen bir ağlama var
YanıtlaSil