Bir insanın köpeklerden sinir krizi geçirecek kadar korktuğunu ve evinde yaşayacak kadar yakın bir arkadaşının da bir pitbullu olduğunu düşünün!Şaka gibi değil mi?Ama değil, gerçek...
Ben köpeklerden acayip korkarım ve en yakın arkadaşımın da bir pitbullu var.Adı Kontes.
Böyle olunca da aynı evde pitbull ve ben bir araya geldiğimizde ya ben bir odaya kapanıyorum misafirliğim süresince ve Kontes rahatça dolanıyor evin içinde ya da o kafesine kapatılıyor ben evde rahatça dolanabiliyorum. Başka yolu yok.
Yine Kontesin kafesinde, benim de evde serbest olduğum akşamlardan birinde yemek hazırlığı içindeyiz. Arkadaşım, ben, annesi mutfaktayız diğer odada da kardeşi var hep birlikte konuşuyoruz. Bu arada Kontes dışarıda olamamanın, siniri ile havlıyor, hırlıyor, bağırıyor. Bir ara bağırmayı o kadar abarttı ki arkadaşımın annesi “Kontes suussssss!!!” diye bağırdı. Ve Kontes olduğu yerde sustu, sindi, dondu kaldı. Evde bulunan diğer kişiler olan ben, arkadaşım ve kardeşi de o güçlü emirden sonra sustuk, sindik, donduk kaldık.( Düşünüyorum belki de sokakta duyan başkaları olmuşsa onlar da aynı duruma geçmişlerdir )Ancak “Siz niye sustunuz? Devam edin!!!!”diye sadece bize özel ikinci emirle kaldığımız yerden devam edebildik.Kontes hala ilk aldığı emirin gereklerini yerine getirerek susuyordu.
İşte otorite böyle bişey.Bir tek “Sus!!!” demekle etrafınızdaki yaşayan herşeyi ve herkesi susturabilmek,”Konuşşş!!!!”dediğinizde de konuşturabilmek emirlerinizi hiç sorgulatmadan :)
Ben köpeklerden acayip korkarım ve en yakın arkadaşımın da bir pitbullu var.Adı Kontes.
Böyle olunca da aynı evde pitbull ve ben bir araya geldiğimizde ya ben bir odaya kapanıyorum misafirliğim süresince ve Kontes rahatça dolanıyor evin içinde ya da o kafesine kapatılıyor ben evde rahatça dolanabiliyorum. Başka yolu yok.
Yine Kontesin kafesinde, benim de evde serbest olduğum akşamlardan birinde yemek hazırlığı içindeyiz. Arkadaşım, ben, annesi mutfaktayız diğer odada da kardeşi var hep birlikte konuşuyoruz. Bu arada Kontes dışarıda olamamanın, siniri ile havlıyor, hırlıyor, bağırıyor. Bir ara bağırmayı o kadar abarttı ki arkadaşımın annesi “Kontes suussssss!!!” diye bağırdı. Ve Kontes olduğu yerde sustu, sindi, dondu kaldı. Evde bulunan diğer kişiler olan ben, arkadaşım ve kardeşi de o güçlü emirden sonra sustuk, sindik, donduk kaldık.( Düşünüyorum belki de sokakta duyan başkaları olmuşsa onlar da aynı duruma geçmişlerdir )Ancak “Siz niye sustunuz? Devam edin!!!!”diye sadece bize özel ikinci emirle kaldığımız yerden devam edebildik.Kontes hala ilk aldığı emirin gereklerini yerine getirerek susuyordu.
İşte otorite böyle bişey.Bir tek “Sus!!!” demekle etrafınızdaki yaşayan herşeyi ve herkesi susturabilmek,”Konuşşş!!!!”dediğinizde de konuşturabilmek emirlerinizi hiç sorgulatmadan :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder